O inwestycji

Stacja elektroenergetyczna 750/400/110 kV Rzeszów jest jednym z kluczowych elementów Krajowego Systemu Elektroenergetycznego, którego priorytetowym zadaniem jest utrzymanie bezpieczeństwa energetycznego Polski.

Krajowy System Elektroenergetyczny

W dzisiejszych czasach, kiedy rośnie popyt na energię elektryczną, bardzo ważne jest ciągłe analizowanie zapotrzebowania energetycznego oraz dostosowywanie trybu pracy Krajowego Systemu Elektroenergetycznego do tych potrzeb. Oznacza to, że system przesyłowy musi być na tyle elastyczny, aby w dowolnym momencie dostarczyć do każdego odbiorcy odpowiednią ilość energii.

Dostarczenie energii elektrycznej do gospodarstw domowych jest możliwe dzięki właściwemu funkcjonowaniu mechanizmu przesyłu energii, czyli układu stacji i linii elektroenergetycznych o różnych napięciach. W uproszczeniu wygląda to następująco:

• elektrownie produkują energię, po czym w stacjach SN/NN podwyższa się jej napięcie w celu przesłania na duże odległości,
• liniami najwyższych napięć przesyła się energię do lokalnych stacji NN/WN, gdzie napięcie zmniejszane jest do 110 kV,
• liniami wysokich napięć przesyła się energię na odległości nie przekraczające kilkudziesięciu kilometrów do stacji WN/SN,
• liniami średnich napięć energia przesyłana jest do typowych transformatorów słupowych SN/nN,
• liniami niskiego napięcia energia przesyłana jest do końcowych odbiorców (gospodarstw domowych).

Obecnie w Polsce eksploatowanych jest ok. 8 tys. km linii o napięciu 220 kV i ok. 6 tys. km linii o napięciu 400 kV, jednak system przesyłowy wymaga wielu nowych inwestycji i modernizacji istniejącej infrastruktury. Brakuje przede wszystkim nowoczesnych linii przesyłowych najwyższych napięć oraz zdolnych je obsłużyć stacji elektroenergetycznych. Odpowiadając na to zapotrzebowanie, w ciągu najbliższych kilku lat, Polskie Sieci Elektroenergetyczne planują realizację kolejnych inwestycji polegających na budowie, rozbudowie oraz modernizacji stacji i linii elektroenergetycznych. Tak ukierunkowany rozwój sieci przesyłowej związany jest z koniecznością m.in. wzrostu bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, rozwoju połączeń transgranicznych, przyłączenia i wyprowadzenia mocy z nowych elektrowni systemowych.

Rozbudowa i modernizacja stacji elektroenergetycznej 750/400/110 kV Rzeszów, to kolejny krok w stronę ulepszenia sieci przesyłowej.

Plan sieci elektroenergetycznej najwyższych napięć możecie Państwo pobrać z działu „Materiały informacyjne” lub pod odnośnikiem:

Pobierz plan sieci elektroenergetycznej najwyższych napięć.

Lokalizacja inwestycji

Stacja elektroenergetyczna 750/400/110 kV Rzeszów jest zlokalizowana w miejscowości Widełka, w gminie Kolbuszowa, w województwie podkarpackim.

Znaczenie inwestycji

Celem zadania jest:

• modernizacja infrastruktury stacji na potrzeby instalacji dławika kompensacyjnego* 400 kV,
• realizacja kompensacji mocy biernej** na napięciu 400 kV w SE Rzeszów,
• poprawa bezpieczeństwa pracy sieci,
• poprawa stanu technicznego odwodnienia stacji związanego z odprowadzaniem wód opadowych z terenu stacji, co pozwoli na wyeliminowanie okresowego wylewania zbiornika i bezkolizyjne odprowadzanie ścieków z terenu stacji,
• spełnienie zaleceń wynikających z ekspertyzy przeciwpowodziowej wykonanej dla stacji elektroenergetycznej 750/400/110 kV Rzeszów.

Po rozbudowie i modernizacji stacji do rozdzielni 400 kV wprowadzone będą dotychczasowe linie: Połaniec, Tucznawa (Skawina), Tarnów i Krosno Iskrzynia.

Rozdzielnia 110 kV będzie połączona ze stacjami: Sokołów, Rzeszów EC 2, Kolbuszowa, Rzeszów EC 1, Rzeszów Zaczernie, Rzeszów Baranówka i Głogów Małopolski.

Inwestycja krok po kroku

Inwestycja wykonana będzie w dwóch etapach:

• etap I: realizacja spraw formalnoprawnych,
• etap II: prace budowlano-montażowe, odbiorowe i rozruchowe związane z rozbudową i modernizacją SE 750/400/110 kV Rzeszów.

Etap I:

1. Opracowanie niezbędnej dokumentacji projektowej, planistycznej i środowiskowej.
2. Spotkania inicjujące: z włodarzami, przedstawicielami instytucji biorących udział w procesie inwestycyjnym oraz pracownikami merytorycznymi, którzy na co dzień będą uczestniczyć w realizacji tego zadania.
3. Pozyskanie informacji o właścicielach działek - wypisy z ewidencji gruntów: jest to niezbędne, gdyż pozwoli pełnomocnikom Inwestora dotrzeć do każdej osoby, której inwestycja bezpośrednio dotyczy.
4. Indywidualne spotkania z właścicielami nieruchomości: przedstawienie operatów szacunkowych z wyceną nieruchomości (sporządzonych przez niezależnych rzeczoznawców majątkowych), omówienie zapisów umowy cywilno-prawnej oraz aktu notarialnego.
5. Wykup udziałów w nieruchomościach:
   1. zgoda właściciela udziału: podpisanie umowy, a następnie aktu notarialnego kupna - sprzedaży. Wypłata należności,
   2. brak zgody właściciela udziału: skorzystanie z przysługujących Inwestorowi środków prawnych zmierzających do uzyskania przez niego trwałego tytułu prawnego.
6. Realizacja procedury planistycznej, czyli wprowadzenie inwestycji do Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) lub uzyskanie Decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (ULICP).
7. Pozyskanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji.
8. Pozyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę.

Etap II - realizacja prac budowlano - montażowych, konstrukcyjnych i instalacyjnych, w tym m.in.:

1. przygotowanie placu i zaplecza budowy,
2. wykonanie niezbędnych prac ziemnych,
3. rozbudowa i modernizacja rozdzielni 400 i 110 kV,
4. przebudowa urządzeń łączących autotransformatory,
5. budowa stanowiska dla dławika kompensacyjnego,
6. wymiana aparatury,
7. budowa nowych pomieszczeń w budynkach,
8. budowa i modernizacja odwodnienia terenu rozdzielni 400 i 110 kV.

Rozbudowę i modernizację stacji przewiduje się wykonać w rozwiązaniu napowietrznym, czyli na słupach modułowych prefabrykowanych, opartych na konstrukcji żelbetowej.

---

* zapobiega on nagłym zmianom natężenia prądu elektrycznego.

** kompensacja mocy biernej polega na zamontowaniu takiego urządzenia, które będzie pobierać z sieci energię bierną o przeciwnym znaku, niż urządzenia, jakie posiada odbiorca.

Odbiorniki energii elektrycznej pobierają z sieci elektroenergetycznej nie tylko moc i energię czynną, zamienianą na pracę użytkową, ale także energię bierną indukcyjną, nie wykonującą żadnej pracy, ale warunkującą poprawną pracę urządzeń odbiorczych.

Dostarczenie tej dodatkowej energii powoduje zwiększenie prądów roboczych w sieci, co przekłada się na:

• konieczność instalowania w systemie elektroenergetycznym urządzeń wytwórczych, przetwórczych i przesyłowych o większych mocach,
• zwiększenie strat energii w sieci elektroenergetycznej,
• zwiększenie kosztów dostawy energii elektrycznej.

Głównymi odbiornikami energii biernej indukcyjnej są:

• silniki indukcyjne asynchroniczne,
• transformatory,
• dławiki,
• lampy wyładowcze.

Podstawowymi źródłami mocy biernej w systemie elektroenergetycznym są:

• urządzenia wytwórcze w elektrowniach (~ 50% wytwarzanej mocy),
• linie elektroenergetyczne WN,
• kondensatory i baterie kondensatorów.

Racjonalna gospodarka mocą bierną polega przede wszystkim na ograniczeniu jej przesyłu na duże odległości i instalowaniu urządzeń kompensacyjnych jak najbliżej miejsca jej zapotrzebowania. Innymi słowy kompensacja mocy biernej polega na zminimalizowaniu poboru mocy biernej indukcyjnej przez zastosowanie urządzeń, które będą oddawały energię bierną. Takimi podstawowymi urządzeniami stosowanymi w sieci zasilającej i odbiorczej są kondensatory.